به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فارس، نامش را نمی‌دانیم اما رسمش را چرا! اصلا بگذارید این‌طور خطابش کنیم:« پیرمردی که آپارتمان‌هایش وقف عروس و دامادهاست!» از آن صاحب‌خانه‌های بهشتی است از آنهایی که سقف خانه‌اش مامن آرامش است. سال بیاید و ماه برود یک قران هم به اجاره اضافه نمی‌کند. نرخ اجاره‌اش همان است که روز اول گفت. «بابا جان کرایه نمی‌خواهد صلوات بفرست.» همین! 9واحد آپارتمان دارد. یکی را خانواده‌اش ساکن است و بقیه، وقف عروس و دامادهاست. هرسال قرعه به نام یک زوج می‌افتد و یک سال ساکن خانه این صاحب‌خانه مهربان می‌شوند. 25سال پیش وقتی مشغول بنایی خانه‌اش بوده یک کاسب خوش‌انصاف چراغ این کار خیر را روشن می‌کند و پیشنهاد می‌دهد طبقه بالای خانه را بسازد و بدهد دست عروس و دامادها. تمام این سال‌ها آپارتمان‌هایش جز عروس و دامادها مستاجر دیگری نداشته. عروس و دامادهایی که برای شروع زندگی‌شان با چند صلوات صاحب یک سقف و سرپناه می‌شوند و این از که برمی‌آید جز آدم‌هایی که دلشان دریای محبت است؟!
تمام این سال‌ها آپارتمان‌هایش جز عروس و دامادها مستاجر دیگری نداشته. عروس و دامادهایی که برای شروع زندگی‌شان با چند صلوات صاحب یک سقف و سرپناه می‌شوند و این از که برمی‌آید جز آدم‌هایی که دلشان دریای محبت است؟
منبع: فارس
نظر شما